کشاورزی بعنوان تنها منبع تامین غذا برای جمعیت رو به رشد جهان نیازمند تحولی عمیق است. قدر مسلم این است که این جمعیت روز افزون، نه تنها به مقدار غذای بیشتری نیاز دارد بلکه، تنوع و ارزش غذایی بیشتری نسبت به گذشته تقاضا خواهد کرد. تامین این تقاضا، نیازمند افزایش ۷۰ درصدی تولید غذا است و این افزایش حجم تولید، بنیاد منابع طبیعی را که هم اکنون شدیداً تحت فشار است را به چالش می‌کشد. از طرفی دیگر تحقق این امر، مستلزم افزایش سرمایه‌گذاری تا ۵۰ درصد در کشورهای در حال توسعه می‌باشد که خود بعضاً در دوران بحران و ریاضت اقتصادی بسر می‌برند. رسیدگی موثر به این مشکلات به چشم اندازی جدید برای کشاورزی نیاز دارد. چشم اندازی که از منابع موجود برای ایجاد فرصت رشد اقتصادی، بهبود امنیت غذایی و پایداری زیست محیطی از طریق احیای بخش کشاورزی، بهره گیرد.

بنابراین چشم‌انداز جدید کشاورزی به نوعی سیستم غذایی اشاره می‌کند که در هر دهه باعث افزایش ۲۰ درصدی فرصت رشد اقتصادی، بهره‌وری کشاورزی و تغذیه می‌شود و در عین حال آثار سوء زیست محیطی را تا ۲۰ درصد کاهش می‌دهد. در بخش بهبود امنیت غذایی، در واقع افزایش کمی و کیفی مواد غذایی و ایجاد تعادل مواد غذایی در جامعه، بعنوان اهداف اصلی مطرح می‌گردند. برای اطمینان از حرکت درست در مسیر پیشرفت جهانی به سوی این هدف، بایستی تولید جهانی غذا و شیوع سوء تغذیه مورد بررسی دقیق قرار گیرد. معیار سنجش پیشرفت در این مسیر بطور خلاصه به شرح جدول زیر می‌باشد.